معنی والک ، کاکوتی

سبزى صحرایى

سبزی پلویی

گیاهی از تیره نعناییان

ژاژ

نوعی سبزی وحشی و خودرو

کاکوتی. (اِ) آویشن. گیاهی است که آن را به عربی سعتر خوانند. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء).هدایت گوید: «کاکوتی بر وزن یاقوتی » در برهان و جهانگیری بمعنی آویشن آورده اند... و ندانسته اند که این لغت غلط است کاکوتی اصلش «ککلیک اوتی » است یعنی علف و سبزه ٔ کبک و آن نیز ترکی است که «ککلیک » کبک را گویند و «اوت » علف را. کاکوتی مصحف «ککلیک اوتی » ترکی است بمعنی «کبک گیاه » و بگمان من کاکوتی همان ژاژ است. (یادداشت مرحوم دهخدا از حاشیه ٔ برهان چ معین).

والک. [ل َ] (اِ) قسمی سبزی کوهی خوردنی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || صورتی از برگ [به معنی ورق] است. بزوالک ولیک هم برگ است: سرخ ولیک. سیاه ولیک. شال ولیک. وهمچنین ولگ: هزارولگ، و ولگم نیز همین است و بلگم وبلو و بلوه نیز همین است. (یادداشت مرحوم دهخدا).

(اِ.) گیاهی است از تیره نعناعیان که برخی گونه هایش به صورت درختچه می باشند و برخی هم علفی است. چون بوی بسیار مطبوعی دارد از آن برای خوشبو کردن ماست و دوغ استفاده می کنند. کاکوتی مقوی معده است.

(لَ) (اِ.) سیر جنگلی.

گیاهی صحرایی با برگ‌های دراز خوش‌بو و گل‌های کوچک که در جاهای مرطوب می‌روید و مصرف خوراکی و دارویی دارد،

گیاهی بیابانی و خودرو با برگ‌های کوچک معطر که به عنوان چاشنی و دارو به کار می‌رود، کتکتو،

نوعی سبزی کوهی

(اسم) سیر جنگلی

از ککلیک اوتی ترکی پورچینک اشترپای

مُشک طرامشک

514